Een maand later alweer! Ik kan niet zeggen dat je ogen hun effect op mij verloren hebben, maar ik red me wel. Het enige wat ik nu ronduit irritant vind is het gebrek aan seks in mijn leven. Niet dat ik hiervoor nou de hele tijd seks had met jou en dat dat nu ineens gestopt is, maar toen ik nog stiekem verliefd op je was had ik het geduld om te wachten tot mijn portie Moed&Lef bezorgd werd en ik je zou betoveren met al mijn charmes.. Helaas, het mocht niet baten, geen enkele uitwerking hadden mijn charmes op jou en dat heb ik dan maar geaccepteerd. Ik zou nu best seks kunnen regelen, want ik mag dan wel klagen over het gebrek daaraan, iedereen weet dat het als vrouw alles behalve moeilijk is om iemand te vinden om seks mee te hebben, tenzij je een ontzettend contactgestoorde persoon bent, of een minder appetijtelijk uiterlijk bezit. Waarom dan toch klagen, vraag je? Omdat gewoon seks niet altijd genoeg is. Soms is er meer nodig dan 'gewoon een leuke vent', soms dan wil je overdonderd worden. Helemaal ondersteboven raken van iemand. Begrijp me niet verkeerd, ik heb het niet over verliefd worden, dat is hierin geen vereiste. Ik heb het over iemand tegenkomen en BAM, chemie. En dan hoeft hij echt geen godenlijf te hebben -wie ben ik ook om daar eisen aan te stellen met mijn dikke billen-, hij hoeft niet de knapste kerel in de omgeving te zijn en hij hoeft niet de perfecte piemel te hebben. (maarrr, uiteraard wel van een handzaam formaat, het moet natuurlijk wel leuk blijven..)

Het enige wat ik wil is zinderende seksuele spanning, het niet kunnen wachten om zijn naakte lijf tegen het mijne te voelen en vooral niet kunnen stoppen met elkaar verslinden. Is dat nou zoveel gevraagd?