Ik weet niet wat het is met jou

of met mij. Ik voel je perfect aan en hoewel je het niet toe zal geven; jij weet dat. Hoe gevoelig je huid onder mijn vingertoppen is en hoe je siddert als ik ze verder laat wandelen. Je bruine armen met hun blonde haren en je zachte buik. Je bent sterk en dat maakt dat ik me veilig voel. Ik vertrouw je, je zal nooit te ver gaan of je kracht misbruiken. Maar ik vind het waanzinnig als je de touwtjes in handen neemt, als je je hand om mijn nek vouwt en me diep in mijn ogen kijkt terwijl je bijna onmerkbaar druk uitoefent. Bíjna onmerkbaar, want al mijn zintuigen staan op scherp en de prikkeling die ik voel maakt me opstandig. Niemand geeft me zo de behoefte grenzen op te zoeken als jij dat doet. Het is het mooie van het spel dat we keer op keer spelen. Ik daag je uit, speel met een grote grijns op mijn gezicht alsof er niets door mijn lichaam raast, alsof adrenaline me onbekend is. Zweet drupt van je borst op mijn schouders, vermengt zich met het mijne. Onze ogen zitten vast, geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om ons oogcontact ook maar een seconde te verbreken. Je bent zo verschrikkelijk lekker en dit intense neuken maakt dat ik je in mijn omhelzing op wil sluiten om je voor altijd te blijven voelen. 'Hier heb ik de hele dag op gewacht..' zeg ik je. Je grijnst net iets te zelfgenoegzaam wat maakt dat ik met een grijns toevoeg; 'Het valt toch een beetje tegen.' Je gromt dierlijk en dit is waar ik op uit was, me aan jou en je sterke lijf over moeten geven. Mijn geplaag valt in het niet als ik bij jou ben, je neemt die rol veel te makkelijk van me over en ik denk er geen seconde over om daar verandering in aan te brengen. Ik laat mijn nagels via je schouders over je zij naar je heupen glijden en ik voel je lichaam schokken. Niet veel later rol ik tegen je plakkerige lijf aan en hijgen we samen uit. Over tien minuten weer?

Intimiteit.

Intimiteit kan uit de kleinste dingen bestaan. Een blik die je heel even, slechts een moment, met een ander deelt kan intiemer zijn dan een kus met iemand anders. Voor mij was jij onverwachts het intieme deel van mijn avond. Op een feestje met heel veel mensen kenden jij en ik dezelfde personen zonder dat we elkaar kenden. Handen werden geschud, namen uitgewisseld en de rest van de avond was het een heerlijk spel. Zo onsubtiel als je blikken en aanrakingen voor mij waren, zo onopgemerkt gingen ze aan de rest voorbij. Er zijn ballonnen met lachgas en ik koop er één voor jou en één voor mij. Samen even genieten van de roes op de bank. Je arm losjes op de bankleuning achter mij, ongedwongen. Als we tegelijk naar de toiletten lopen besluit ik niet meer subtiel te zijn, en juist nu begrijp je me niet als ik zwijgend in de deuropening van een andere ruimte blijf wachten. Onze vriendengroep besluit het feest ergens anders voort te zetten en als we daarheen gaan kom jij naast me lopen en pakt mijn hand. Onze vingers verstrengelen zich en ik vind het fijn hoe vertrouwd je voelt. Je bent jonger dan ik en ik plaag je dan wel met je hippe kapsel, ik vind je waanzinnig. Eenmaal bij het 'afterparty'-huis aangekomen lopen wij als laatste -niet- naar binnen, maar verstoppen ons in de tuin. Als een andere jongen, die me altijd in de gaten houdt, ons komt zoeken in de straat rennen wij naar binnen en draaien de deur op slot. Ik ben nog hardop aan het lachen als je me aankijkt en je lippen op de mijne duwt en we zoenen. Je bent echt verrukkelijk, ik wil het liefste hier de hele avond blijven staan en alleen maar met je zoenen zoenen zoenen. Helaas heb ik weinig zin om me te verantwoorden tegenover onze vriend die gek op me is, dus het stiekeme gevoos is het enige waar ik voor kan gaan. Er hangt een zinderende spanning tussen ons, en we zitten samen op bed terwijl de rest fifa op de xbox speelt. Je hand laat je even op mijn billen rusten, dan leun je subtiel tegen me aan. Ik oefen druk terug uit op je arm die tegen de mijne leunt en zo plagen we elkaar, ongezien. Overal waar we kunnen blijven we contact met elkaar houden, en als een vriend in paniek thuiskomt omdat hij overvallen is en we er met z'n allen omheen staan houden wij achter onze ruggen elkaar's handen vast. Je gaat weg om een andere vriend op te halen en als je terug komt gaan we samen, alleen, in een andere kamer zitten. We praten en ik hoor ineens hoe jong je bent, in een flits, je zegt iets op een manier die me doet denken aan de jongeren die ik wel eens op televisie zie. Als je me vervolgens weer zoent is de onrust hierover totaal verdwenen, je windt me veel te veel op. Je handen glijden over mijn lichaam terwijl we daar zitten op de bank. Ik hoor een deur opengaan in de gang en ik weet dat dit onze vriend is, die ons weer komt controleren. We gaan allebei gelijk recht zitten, verder pratend over waar we het eerder over hadden, maar we blijven contact houden. Onze knieën tegen elkaar aan en tussen onze bovenbenen in hebben we allebei een hand, mijn pink nog verstrengeld tussen je vingers. Het is dit innige, dit verlangen om bij je te zijn en je aan te raken no matter what, dat maakt dat ik me veel intiemer met je voel dan met de laatste jongen waar ik seks mee had. Wat een teleurstelling is het dan ook als je na nog een zoen ineens wegfietst bij het afscheid nemen, zonder zelfs maar een doei te zeggen. Boven me zie ik onze vriend uit het raam hangen om ons uit te zwaaien.

Een maand later alweer! Ik kan niet zeggen dat je ogen hun effect op mij verloren hebben, maar ik red me wel. Het enige wat ik nu ronduit irritant vind is het gebrek aan seks in mijn leven. Niet dat ik hiervoor nou de hele tijd seks had met jou en dat dat nu ineens gestopt is, maar toen ik nog stiekem verliefd op je was had ik het geduld om te wachten tot mijn portie Moed&Lef bezorgd werd en ik je zou betoveren met al mijn charmes.. Helaas, het mocht niet baten, geen enkele uitwerking hadden mijn charmes op jou en dat heb ik dan maar geaccepteerd. Ik zou nu best seks kunnen regelen, want ik mag dan wel klagen over het gebrek daaraan, iedereen weet dat het als vrouw alles behalve moeilijk is om iemand te vinden om seks mee te hebben, tenzij je een ontzettend contactgestoorde persoon bent, of een minder appetijtelijk uiterlijk bezit. Waarom dan toch klagen, vraag je? Omdat gewoon seks niet altijd genoeg is. Soms is er meer nodig dan 'gewoon een leuke vent', soms dan wil je overdonderd worden. Helemaal ondersteboven raken van iemand. Begrijp me niet verkeerd, ik heb het niet over verliefd worden, dat is hierin geen vereiste. Ik heb het over iemand tegenkomen en BAM, chemie. En dan hoeft hij echt geen godenlijf te hebben -wie ben ik ook om daar eisen aan te stellen met mijn dikke billen-, hij hoeft niet de knapste kerel in de omgeving te zijn en hij hoeft niet de perfecte piemel te hebben. (maarrr, uiteraard wel van een handzaam formaat, het moet natuurlijk wel leuk blijven..)

Het enige wat ik wil is zinderende seksuele spanning, het niet kunnen wachten om zijn naakte lijf tegen het mijne te voelen en vooral niet kunnen stoppen met elkaar verslinden. Is dat nou zoveel gevraagd?

Tot er nieuwe ontwikkelingen zijn, welke ik überhaupt niet meer verwachten durf, houd ik er mee op. Je bestaat niet meer, ik ken je niet en I'm gonna quit bitching about you.

Dromen toch bedrog?

"Dromen schijnen bedrog te zijn, maar ik weet zeker dat er een dag komt dat ik je 's ochtends in de ogen zal kijken en me intens gelukkig zal voelen."
Dat is wat ik laatst schreef en ik kan me er nu niet meer in vinden. Ik weet het helemaal niet meer zeker; ik denk eerder dat ik je nooit meer in je ogen zal kijken. Het geeft me een dof gevoel en ik ben bang dat de klap nog gaat komen. Waarom viel ik toch voor jou?

Heb ik me dan zo vergist? Al die keren dat je naar me keek, zou dat écht kunnen zijn geweest omdat je van me walgt? Waarschijnlijk ben ik het domste en naïefste meisje ooit dat ik dat weiger te geloven. In mijn hoofd deed je zo tegen me omdat die vriend van je bij je was. Ik snap echt niet waarom híj een hekel aan me heeft, ik heb hem niets misdaan. Nooit een kwaad woord over hem gesproken. De enige die ik onrecht heb aangedaan ben jij. Ik kan het niet goed praten, heb geen geldig excuus behalve dat ik teveel gedronken had. En dat is niet bepaald een géldig excuus. Ik weet wel dat als ik het opnieuw kon doen, ik het anders had gedaan. Niet in de laatste plaats omdat ik hoop dat het dan anders was gelopen. Dat je me leuk zou hebben gevonden en me dat zou vertellen. 's Ochtends naast jou wakker worden en dat jij je arm om me heen zou slaan. Dat kan ik momenteel wel vergeten. Maar ik kán het niet vergeten. Ik snap het gewoon niet. Waarom laat je je zo beïnvloeden door hem, wat heeft hij je gezegd over mij dat zo verschrikkelijk is? Hij kent me nauwelijks. En het maakt me gek, om niet te weten wat je nou écht denkt. Zegt een vriend van je dat ik 'ervoor moet gaan' omdat hij dat echt denkt, of vindt hij het leuk om mij op mijn bek te zien gaan?
Hoe meer ik erover nadenk hoe bozer ik op hem word. Wat een lul, waar is dit voor nodig.
Ik vind het rampzalig als hij er ook is in de kroeg, hoe haalt hij het in zijn hoofd me ervan te beschuldigen hem te 'volgen'. Het liefst kwam ik hem nooit meer tegen. Helaas zou dat ook betekenen dat ik jou dan nooit meer tegen zou moeten komen, hoogstwaarschijnlijk. En dat zou toch jammer zijn, als ik je nooit meer 'niet' naar me zou voelen kijken.

Voorpret is zoiets fijns. Ik kijk er nu al naar uit om morgenavond de stad in te gaan, wetende hoe groot de kans is dat ik jou daar tegenkom. Hoe groot de teleurstelling zal zijn als je er niet bent, wil ik niet aan denken. Ik moet je zien, móet je zien. Misschien heb ik dit keer de moed om tegen je te praten en heb jij de moed om me aan te kijken. En anders hebben we altijd donderdag nog..

Aangezien het niet de bedoeling is dat mijn hele blog een soort van ode wordt aan de mooiste ogen die ik ken, heb ik besloten om te vertellen over een andere mooie jongen.. Ken je dat, dat je iemand ziet en denkt 'Oh als ik toch ooit met jou in één bed mag belanden dan zou ik heel erg trots zijn' (Hoe triest dat ook klinkt!)
Met zo'n jongen heb ik het nieuwe jaar ingeluid. Ik was net heel erg ziek geweest en toen al mijn vrienden besloten katjelam te gaan worden, kon ik daar niet zo hard aan meedoen als zij. Natuurlijk dronk ik een paar biertjes, maar de sterke drank besloot ik, verstandig genoeg, te laten staan. Tot het moment kwam dat de meesten naar een feest gingen en ik overbleef met drie anderen die ook geen kaartjes hadden voor dat feest. We besloten bij hen thuis te gaan chillen, ik, een van mijn beste vrienden (T.) en een klef stelletje..
Misschien kan je je voorstellen dat dit niet mijn ideale Oud&Nieuw was, en toen het stelletje voorstelde om xtc te gaan doen vond ik dat zowaar een goed idee. Er werden wat telefoontjes gepleegd en uiteindelijk werd het geen xtc maar mdma. Mij best. Omdat T. nog geheel onervaren was en wij alleen ervaring met x hadden, vond de jongen die het ons verkopen zou het een beter idee als we het bij hem thuis zouden doen zodat hij ons in de gaten kon houden. Mij ook best. We vertrokken naar zijn huis en eenmaal aangekomen zat de woonkamer vol met kerels, blijkbaar hadden ze al hun eigen feestje. We dronken bittere cola, met mdma erin. Zodra het begon te werken voelde ik me fantastisch, alsof ik in een superdronken roes verkeerde. Ik was compleet aan het genieten in mijn eentje en zodra T. me over mijn rug begon te kriebelen benauwde dat me dan ook volledig. Ik schoof steeds een stukje op, maar de hint werd hem niet duidelijk. Mijn vermoedens van de gevoelens van T. voor mij werden voor mijn gevoel bevestigd en ik zei hem 'doe maar niet', wat hij duidelijk niet leuk vond. Hij wilde naar huis, besloot hij. Mijjjj best, ik lig te genieten. Het stelletje besloot mee te gaan met hem, en zo bleef ik achter in een kamer vol vreemde mannen, in een roes. Steeds meer mensen vertrokken en uiteindelijk bleef ik over met de gastheer die lag te slapen op de bank met twee jongens die ook lagen te slapen en twee jongens waar ik mee kletste.
Het was al licht geworden buiten toen de deur van de woonkamer ineens open ging en een van de mooiste jongens van de stad binnen kwam lopen. Een moment van herkenning en verbazing ging door mijn hoofd, toen besefte ik me dat hij de huisgenoot van onze gastheer en dealer moest zijn. Hij bekeek de mensen in de kamer en keek me even onderzoekend aan. Hij plofte naast me neer op de bank. Ik bekeek hem, hij had een licht getinte huid, groene ogen en bijna zwart haar. Een beetje een alternatieveling. Hij stelde zich voor als Jules, ik stelde me met een lach voor aan hem. We kletsten een beetje en besproken onze avonden. Mijn roes begon af te nemen maar was nog genoeg aanwezig. Zijn knie bevond zich tegen de mijne, maar ik had er geen aandacht aan besteed tot hij zei 'Ik ga wel zo slapen..' Ik bedacht me lichtelijk verschrikt wat een asociale trut ik wel niet was, in iemand anders' huis blijven en iedereen wakker houden. 'Oh ja, ik zal zo ook maar eens gaan!' zei ik snel. Op dit moment duwt hij zijn knie harder tegen de mijne, om mijn aandacht te krijgen. Ik kijk hem verbaasd aan en hij schudt zijn hoofd. Alsof hij wil zeggen 'Je gaat helemaal nergens heen..'. Vanaf dit moment is alles me duidelijk en ik besluit er niet over na te gaan denken. Hij wil seks, ik wil seks en godver wat is hij mooi.
De twee andere jongens in de kamer kunnen mijn aandacht niet meer trekken, en haken al snel af. Jules kijkt me aan en zegt 'Ik ga slapen.. slaap je hier?'
Ik doe alsof ik nadenk, voor wel drie hele seconden. Dan kijk ik hem aan, lach flauwtjes en zeg 'Waarom ook niet?'.
Ik volg hem naar boven, over een steile trap. Hij gaat zijn tanden poetsen en ik ontkleed me tot mijn ondergoed. Ik kruip alvast in zijn bed en hij komt naast me liggen. Zijn vingers zoeken mijn huid, vinden die uiteindelijk op mijn arm. Hij weet wat hij doet en ik besluit om vooral geen haast te maken. Hij kriebelt, danst haast, met zijn vingers over mijn huid. Ik draai me op mijn zij om hem in het schemerige donker aan te kijken. Ik zie slechts de contouren van zijn knappe gezicht, maar daar kan ik mee leven. Zijn vingers glijden over mijn arm, schouder, naar mijn borsten toe maar blijven op een afstand, en gaan dan weer terug. Ik geniet van zijn aanraking, we hebben onze neuzen tegen elkaar aan. Ik voel zijn warme adem zachtjes op mijn lippen landen en door het spelletje dat we spelen raak ik merkbaar steeds meer opgewonden. Dit uitstellen van de eerste stap, de eerste keer dat onze lippen elkaar zullen raken, kan ik niet heel lang meer volhouden. Blijkbaar wel langer dan hij, want hij duwt zijn lippen op de mijne en ik open mijn mond. Een zoen die niets dan pure lust inhoudt. Ik word daar altijd een beetje dierlijk van, geef me over aan mijn instincten. Vanaf hier gaat het heel snel en voor ik het weet komt hij in me, zacht grommend. Fijn, een mede-dier. Hij doet het precies goed, weet op het juiste moment me om te draaien en zodra hij mijn hoofd aan mijn haren naar achter trekt en me in mijn nek zoent, bijt, denk ik 'Wat was dit een fucking goed idee'. Een beter begin van 2011 had ik me niet kunnen wensen.

Als ik over je droom

Als ik over je droom ben je niet zo mooi als in het echt. Dan word ik wakker en is het eerste wat ik denk 'Pff, wat zie ik eigenlijk in die jongen?'. Je ogen zijn minder indringend, minder betoverend. Je piemel is niet zo groot als ik me herinner, volgens mij ben je het best bedeeld van de mannen die ik ken. Als je dat niet was, had ik het geen probleem gevonden hoor, geloof me. Het is enkel een mooie bijkomstigheid. Het telt op bij je prachtige hoofd, je lach en je ogen. 'Puppy-ogen', noemen mijn vriendinnen ze. Daar ben ik het niet mee eens, puppy's worden groot en minder schattig en ik kan me niet voorstellen dat jij me ooit aan zal kijken en dat ik denk 'hm, vroeger was je mooier'.
Ik heb de afgelopen dagen iedere nacht over je gedroomd, de ene droom nog fijner dan de ander. Want hoewel je ogen minder mooi waren, jíj was het. En in mijn droom was ik dapper, als een koene ridder. Ik negeerde mijn onzekerheid als ik in je buurt was en schaakte je als ware je een jonkvrouw. In mijn dromen ben ik onstuitbaar, ik heb een doel voor ogen en ga daar voor; en jij geeft je maar al te graag over. Dromen schijnen bedrog te zijn, maar ik weet zeker dat er een dag komt dat ik je 's ochtends in de ogen zal kijken en me intens gelukkig zal voelen.

Alweer is het zo ver, we zijn allebei in dezelfde kroeg en we bewaren onze afstand. Om een of andere vreemde reden sta ik op jouw vaste plek, en jij aan de andere kant van de bar. Op deze plek kan ik veel stiekemer naar je kijken, en ik moet lachen om deze gedachte. Wat een mietje ben ik toch ook, zelfs jij maakt geen gebruik van het stiekeme hoekje om je achter te verschuilen als jij je ogen op mij laat rusten. Ik wel. Ik kijk stiekem, het verbaast me dat je met je rug naar me toe staat. Het verbaast me niet alleen, ik vind het ook nog eens heel erg vervelend. Ik was haast gewend aan je onafgewende blik op mij. Waarom kijk je niet naar me? Ik kijk toch ook naar jou? Ik voel me afgewezen, besluit om niet meer naar je te kijken. Ik draai me om en meng me in het gezelschap waar ik mee ben. Ik draai mijn hoofd om een biertje naast me van de rand af te pakken en als ik me terugdraai sta je voor mijn neus. Je gezicht zó dichtbij het mijne, de schrik moet van mijn gelaat af te lezen zijn. Ik ben in de war, waarom sta je hier terwijl al je vrienden aan de andere kant zijn? Je bukt een beetje, nu begrijp ik het. Je jas hangt achter mij. Ik wil 'Oh, sorry!' zeggen met een lach maar terwijl ik praat besef ik me hoe breekbaar en zacht mijn stem klinkt. Mijn wangen kleuren zich rood, je glimlacht voor je uit. God, wat ben jij toch verschrikkelijk mooi. Mijn hart racet in mijn keel, bonkt in mijn hoofd en legt een knoop in mijn tong. Ik kan geen woord uitbrengen, durf je niet aan te kijken en kijk dus maar hulpeloos naar mijn vriendinnetje. Die heeft het allang door, en grijnst een beetje naar me. Zodra je weg bent komt zij naar me toe, 'Wat was dat?'
Ik antwoord naar alle eerlijkheid dat ik niet gelijk doorhad dat jij je jas wilde pakken, en dat ik daarna niets meer uit kon brengen.
Het zou zo veel makkelijker zijn als ik tegen je kon praten, je aan kon kijken. Als ik je gewoon kon vertellen wat ik voel voor jou.

Onverwachts fijne dinsdag!

Ik ben klaar met werken maar zoals altijd blijf ik plakken, nog één drankje aan de bar.. Ik zit te kletsen met een vriendin als jij binnenkomt. Ik weet wie je bent, je werkt in een eetcafékroeg hier in de buurt. Je gaat ook aan de bar zitten, één plaats verder nog, tussen ons in zit een oude japanner. Eigenlijk moet ik alweer vroeg op, maar ik denk er over om een dagje studeren over te slaan. Mijn vriendinnetje denkt er na een paar biertjes anders over, ze moet toch echt werken morgen en gaat naar huis. Het is 'pas half twee' en ik twijfel er niet over naar huis te gaan. De japanner naast me begint duidelijk nogal dronken te worden en ik kijk eerlijk gezegd liever naar jou. We flirten weinig subtiel, brandende blikken met een brede grijns erbij. Als de japanner besluit aan me te gaan zitten ga ik snel naar het toilet toe. Als ik terugloop pak ik mijn drinken en kom rechts van je op de barkruk zitten. 'Zo, jij hebt vuur, toch?' met een brutale glimlach erbij. Die wordt beantwoord, schaamteloos flirten we. Ik vraag mijn baas om 'Are you gonna be my girl' op te zetten en zing vol enthousiasme mee. 'Als jíj het zingt vind ik het ineens wel een leuk nummer' zeg je me. Ik zet mijn meest onschuldige blik op en dank je. Wat hou ik hier toch van, als ik je blik op mijn huid voel dansen terwijl je naar me kijkt. De spanning, de kennis die we allebei hebben van onze wederzijdse aantrekkingskracht. Deze momenten mogen van mij altijd heel lang duren. Als je naar me toe buigt met je blik op mijn lippen kijk ik je dan ook gespeeld verbaasd aan. 'Wat doe je nou?!' Ik laat je me nog niet zoenen, ben je gek. Het is veel te leuk om dit spel nog even te spelen. Na nog een tijdje flirten en praten wil ik ook niet langer wachten, dus als je weer naar me toe buigt om me te kussen ga ik erop in. Ongegeneerd zoenen aan de bar, in de kroeg waar ik werk. Voor alles is een eerste keer.. Maar god, wat kan jij lekker zoenen. Ik krijg belachelijk veel zin in je en als je me vraagt 'of ik bij jou kom slapen' hoef ik daar niet langer dan twee seconde over na te denken. 'Ik pak mijn jas en mijn tas, woon je in de buurt?' 'Aan de overkant van de straat.' Mooi, daar hoopte ik al op. Je pakt mijn hand als we de kroeg uit lopen en al struikelend over onze eigen voeten lopen we al zoenend de drempel van je voordeur over. Mijn kledingstukken kan ik morgen door je hele appartement oprapen en daar hou ik van. Ongecontroleerde passie, de ander zo snel mogelijk naakt tegen me aan willen voelen.

Ik ben dat meisje niet.

Ik vind het een verschrikking om samen met je in één kroeg te staan. Elk moment van de avond weet ik precies waar jij je bevindt. Ik voel je blik op mijn huid branden maar zodra mijn ogen de jouwe zoeken verdwijnt je blik, naar de grond, opzij, weg van mij. Je knullige uitstraling, een onzeker, verlegen jongetje. Wáárom doe je dit met me. Heb je het echt niet door hoe bewust ik me ben van jou, wat je uitwerking op me is? Ik heb het je al verteld, die avond dat we stiekem in een hoekje kusten. Ik vertelde je 'Ik weet niet meer wat ik met mezelf aan moet als je me aankijkt, ik heb zo'n zwak voor jouw ogen..'.
Je keek me verbaasd aan, dat lijkt je standaard blik te zijn, en zei dat je juist zo over mijn ogen dacht. Iets wat ik vaak genoeg gehoord heb, ik weet ook dat mijn ogen een van mijn sterkste punten is. Ik ben een ongelofelijke flirt en zal dat ook nooit ontkennen, ik weet precies hoe ik moet kijken. Maar als jij het me zegt dan geloof ik het niet. Ik word één brok onzekerheid als jij in mijn buurt bent. Het moet je opgevallen zijn toen jij met drie vrienden bij mijn werk binnenstapte. Ik vraag wat jullie willen drinken, één biertje, een kriek, een cassis en jij de bitter lemon. Het is maar goed dat mijn geheugen zo goed werkt, want aan mijn handschrift was het niet meer na te lezen. Ik weet nog dat ik dacht 'laat mijn handen ophouden met trillen, hoe moet ik anders met een dienblad lopen zo?'.
Door jou word ik een verlegen, onzeker meisje en dat haat ik. Ik vind je zó leuk, zo mooi en bijzonder. Je bent anders dan de anderen en ondanks je onzekere houding is het duidelijk dat je het niet erg vindt om anders te zijn. Misschien is dat wel wat me zo gruwelijk in je aantrekt. Maar het verlegen, onzekere meisje wil ik niet zijn, dat past niet bij mij. Ik wil je aan kunnen kijken en grijnzen, openlijk met je flirten. Ik durf je nu niet eens recht in de ogen te kijken, binnen 1 seconde kijk ik weg. (En gelukkig weet ik dat jij eenzelfde tijdschema aan houdt wat dat betreft.)

Ik wil zoet en zacht,

waarom zou ik doen alsof ik slapen kan terwijl ik eigenlijk wakker lig te liggen en wacht..